Odwołania do komórek w formułach
Odwołania do komórek pozwalają wskazać komórki, z których wartości mają zostać
użyte w formule. Komórki te mogą być w tej samej tabeli co komórka z formułą, ale
mogą znajdować się też w innej tabeli na tym samym lub innym arkuszu, .
Odwołania do komórek mają różne formaty, zależnie od tego, czy tabela z tymi
komórkami ma nagłówki, czy odwołanie dotyczy pojedynczej komórki, czy
zakresu komórek, itd. Poniżej znajduje się podsumowanie formatów używanych w
odwołaniach do komórek.
Miejsce odwołania
Format
Przykład
Dowolna komórka w tabeli
zawierającej formułę
Litera wiersza i numer kolumny
C55 odwołuje się do trzeciej
kolumny pięćdziesiątego
piątego wiersza.
Komórka w tabeli z wierszem i
kolumną nagłówka
Nazwa kolumny i nazwa wiersza 2006 Dochód odwołuje się do
komórki, której wiersz nagłówka
zawiera „2006”, a kolumna
nagłówka zawiera „Dochód”.
Komórka w tabeli z wieloma
wierszami lub kolumnami
nagłówka
Nazwa nagłówka, do którego
kolumny lub wiersza chcesz się
odwołać
Jeżeli „2006” to nagłówek rozbity
na dwie kolumny „Przychód” i
„Wydatki”, 2006 odwołuje się do
wszystkich komórek w kolumnie
„Przychód” i „Wydatki”.
Zakres komórek
Dwukropek (:) pomiędzy
pierwszą i ostatnią komórką
zakresu, zidentyfikowanymi jako
odwołanie
B2:B5 odwołuje się do czterech
komórek w drugiej kolumnie.
Wszystkie komórki w wierszu
Nazwa wiersza lub numer
wiersza:numer wiersza
1:1 odwołuje się do wszystkich
komórek w pierwszym wierszu.
Wszystkie komórki w kolumnie
Litera lub nazwa kolumny
C odwołuje się do wszystkich
komórek w trzeciej kolumnie.
Wszystkie komórki w zakresie
wierszy
Dwukropek (:) między numerem
wiersza lub nazwą pierwszego i
ostatniego wiersza zakresu
2:6 odwołuje się do wszystkich
komórek w pięciu wierszach.
Wszystkie komórki w zakresie
kolumn
Dwukropek (:) między literą
kolumny lub nazwą pierwszej i
ostatniej kolumny zakresu
B:C odwołuje się do wszystkich
komórek w drugiej i trzeciej
kolumnie.
Komórka w innej tabeli na tym
samym arkuszu
Nazwa tabeli z dwoma
dwukropkami i identyfikatorem
komórki
Tabela 2::B5 odwołuje się do
komórki B5 w tabeli o nazwie
„Tabela 2”. Tabela 2::2006 Zapisy
do klasy odwołuje się do
komórki poprzez jej nazwę.
Komórka w tabeli na innym
arkuszu
Nazwa arkusza, dwa dwukropki
(::), nazwa tabeli (jeżeli nazwa
komórki nie jest jedyna w
całym arkuszu kalkulacyjnym),
dwa kolejne dwukropki i
identyfikator komórki
Arkusz 2::Tabela 2::2006 Zapisy do
klasy odwołuje się do komórki
w tabeli o nazwie „Tabela 2”,
znajdującej się na arkuszu
„Arkusz 2”.
W odwołaniu można pominąć nazwę tabeli lub arkusza, jeżeli w całym dokumencie
nie ma żadnej komórki noszącej taką samą nazwę, jak komórka (lub komórki) w
odwołaniu.
134
Rozdział 6
Wykorzystanie formuł w tabelach
Rozdział 6
Wykorzystanie formuł w tabelach
135
Gdy odwołanie prowadzi do komórki w nagłówku złożonym z wielu wierszy lub
kolumn:
Używana jest nazwa w komórce nagłówka znajdującej się najbliżej komórki, do
Â
której prowadzi odwołanie. Przykładowo, jeżeli tabela ma dwa wiersze nagłówka,
komórka B1 zawiera słowo „Pies”, a komórka B2 zawiera słowo „Kot”, po zachowaniu
formuły używającej „Pies”, zachowane zostanie „Kot”.
Jeżeli jednak „Kot” pojawi się w innej komórce nagłówka w dokumencie, zachowany
Â
zostanie „Pies”.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej o umieszczaniu w formułach odwołań do komórek,
zobacz „Tworzenie i edycja formuł za pomocą klawiatury i myszy“ na stronie 135.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej o względnych i bezwzględnych odwołaniach do
komórek, zobacz „Rozróżnienie między względnymi i bezwzględnymi odwołaniami
do komórek“ na stronie 136. Znajomość tych dwóch sposobów odwołań jest istotna
podczas kopiowania lub przenoszenia formuł.